Monthly Archives: March 2012

ՀԱՅՐԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ

ՀԱՅՐԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, պատրոլոգիա (հուն. πατηvρ և λοvγος բառերից), պատմական աստվածաբանությանը պատկանող գիտություն, որն զբաղվում է եկեղեցու հայրերի, վարդապետների և մատենագիրների կյանքի, գործունեության, հոգևոր ժառանգության ուսումնասիրությամբ: Continue reading

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • Digg
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

ՀԱՅՏՆՈՒԹՅՈՒՆ

ՀԱՅՏՆՈՒԹՅՈՒՆ, Աստծո, նրա կամքի և աստվածային անհայտ, անճառելի իրողությունների բացահայտումը մարդուն: Հայտնությունը Աստծո մենաշնորհն է. նա որևէ գաղտնիք, երևույթ, պատգամ կամ կանխատեսություն է բացահայտում մարդկանցից նրան, ում որ արժանի է համարում: Պատկանելով աստվածային կամեցողության ոլորտին` Հայտնությունը տրվում է որպես շնորհ կամ ողորմածություն, կամ էլ ի վարձատրություն` մարդու ապրած մաքուր, երկնահաճո վարքի: Continue reading

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • Digg
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

ՀԱՅՍՄԱՎՈՒՐՔ

ՀԱՅՍՄԱՎՈՒՐՔ, Յայսմաւուրք (XIII դարից կիրառվող այս անվանումը ծագել է գրաբարյան «Յայսմ աւուր»` այս օրը բառակապակցությունից, ինչով սկսվում է սրբերի պատմությունը), ծիսամատյան, որը պարունակում է սրբերի կյանքի (վարքի) և նահատակության (վկայության) պատմությունները, որոնք հավաքվելով, գրի են առնվել IV դ.` Եվսեբիոս Կեսարացու կողմից: Continue reading

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • Digg
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

ՀԱՅՈՑ ՓՈՔՐ ԹՎԱԿԱՆ

ՀԱՅՈՑ ՓՈՔՐ ԹՎԱԿԱՆ, Սարկավագադիր թվական, Հայոց Մեծ թվականի սկզբից առաջին 532-ամյա պարբերաշրջանն անցնելուց հետո (1084) սկսվող թվական: Հեղինակն է Հովհաննես Սարկավագը: Նրա կազմած երկրորդ` 532-ամյա պարբերաշրջանի աղյուսակում (մինչև 1616) առաջին տարվա Ս. Ծնունդն ու ս. Զատիկը համապատասխանաբար ընկել են 1085-ի հունվ. 6-ին և ապրիլի 20-ին: Հովհաննես Սարկավագը կազմել է Հայոց անշարժ տոմարական տարին միշտ սկսվել է օգոստոսի 11-ից և հաշվվել 365,25 օր, այսինքն` 4 տարին մեկ ունեցել է 366 օր: Continue reading

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • Digg
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

ՀԱՅՈՑ ՏՈՄԱՐ

ՀԱՅՈՑ ՏՈՄԱՐ, հայկական օրացույց, ժամանակի հաշվարկի հայկական համակարգ: Հայերը դեռևս Ք. ծ. ա. ունեցել են տոմար: Սկզբում, հավանաբար, օգտագործել են լուսնայինը, հետագայում անցել ավելի կատարելագործված` արեգակնային տոմարի: Թե երբ է սկիզբ առել Հայոց տոմարը, ինչպիսին է եղել սկզբնական շրջանում և ինչ փոփոխությունների ենթարկվել, այդ մասին կան միայն կցկտուր տեղեկություններ: Continue reading

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • Digg
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

ՀԱՅՈՑ ՄԵԾ ԹՎԱԿԱՆ

ՀԱՅՈՑ ՄԵԾ ԹՎԱԿԱՆ (մատենագրության մեջ և վիմագիր արձանագրություններում նաև` թուականութիւն ասքանազեան, թուականութիւն թորգոմեան, թուաբերութիւն արամեան, թուականութիւն հայկազեան տոհմի ևն), տարեթվերի հաշվման հայկական թվականություն. սկսվել է Ք.ծ.հ. 552-ի հուլիսի 11-ից: Continue reading

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • Digg
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

ՀԱՅԵՐԵՆ ՀՆԱԳՈՒՅՆ ԹՂԹՅԱ ՁԵՌԱԳԻՐ

ՀԱՅԵՐԵՆ ՀՆԱԳՈՒՅՆ ԹՂԹՅԱ ՁԵՌԱԳԻՐ, մեզ հասած հայերեն ամենահին թղթյա ձեռագիրը` գրված 981-ին: Հայ ձեռագրական արվեստի բարձրարժեք նմուշներից է (Մատենադարան, ձեռ. դ 2679): Բաղկացած է 360 թերթից, ունի 28,5×15,5 սմ մակերես («Մատեան գիտութեան եւ հաւատոյ Դաւթի քահանայի», նմանատպություն: Ուսումնասիրությունը, վերծանությունը, ծանոթագրության ցանկերը աշխատասիրությամբ Ա. Մաթևոսյանի, Ե., 1997): Continue reading

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • Digg
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

ՀԱՅԵՐԵՆ

ՀԱՅԵՐԵՆ, հայոց լեզու, հայ ժողովրդի ազգային, Հայաստանի Հանրապետության և Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության պետական լեզուն: Վկայված է պատմական և տարածքային մի շարք տարբերակներով` հին (V–XI դդ.), միջին (XII–XVI դդ.), նոր կամ աշխարհաբար (XVII դարից), իր երկու` արևելյան և արևմտյան գրական տարբերակներով և չորս տասնյակից ավելի բարբառներով: Պատկանում է հնդեվրոպրոպական լեզվաընտանիքին` որպես առանձին ինքնուրույն ճյուղ: Continue reading

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • Digg
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

«ՀԱՅԵԼԻ ՎԱՐՈՒՑ»

«ՀԱՅԵԼԻ ՎԱՐՈՒՑ», միջնադարյան բարոյախրատական զրույցների ժողովածու: Բնօրինակը ստեղծվել է 1480-ին, հրատարակվել 1481-ին` «Հայելի օրինակաց» վերնագրով: Ժողովածուն ընդարձակել, լրացրել և վերամշակել է բելգիացի մատենագիր Հովհաննես Մայորը և անվանել «Մեծ հայելի»: Continue reading

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • Digg
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

Апрельский снег: Адана без армян: 100 лет одиночества

Голос Армении”, 4 апреля, 2009г.

В апреле 1909 года на киликийском побережье Средиземного моря была осуществлена чудовишная резня армянского населения, жертвами которой только в одном Аданском вилайете стали более 30000 наших соотечественников. Эти события вскрыли сущность млалотурецкой политики, которая, если и отличалась от фантазий кровавого султана Абдул-Гамида II, то лишь применением более изощренных форм пыток и надругательств. Английский автор Бенсон назовет резню в Адане “экспериментальной” в полигике младотурок. По его мнению, апробацию проходили не только свежие способы “медленного умерщвления”, но и определенные внешнеполитические разработки относительно того, как мировое сообщество будет реагировать на уничтожение нетитульных народов Османской империи. Сразу после Аданы резне подверглись греки, халдеи, ассирийиы, болгары, арабы… Continue reading

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • Digg
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS